برآورد تقاضای فضای پارک مجموعه پژوهشگاه رویان
مجموعه پژوهشگاه رویان که در ناحیه 1 منطقه 4 شهرداری تهران واقع شده است، مشتمل بر 5 ساختمان فعال بوده که در حال حاضر در محدوده محله بنی هاشم در حال فعالیت است. علاوه بر این 5 ساختمان، محوطهای با گنجایش 101 فضای پارک در حال سرویسدهی به نیاز پارکینگ پژوهشگاه در محدوده است که در برنامه توسعه این مجموعه استفاده از زمین این پارکینگ جهت توسعه کاربریهای پژوهشگاه برنامهریزی شده است. هدف از تعریف و انجام مطالعه برآورد تقاضای پارکینگ پژوهشگاه رویان، یک بررسی جامع از نیاز پارک محدوده و تاثیرات فعالیت این مجموعه در اشغال فضاهای پارک حاشیهای معابر محدوده، تخمین کسر فضای پارک ساختمانهای فعال فعلی و برآورد میزان تقاضای آتی پژوهشگاه با توجه به توسعه کاربریهای جدید به ویژه در زمین پارکینگ فعلی بوده است.
حوزه نفوذ اولیه پیشنهادی برای این مطالعه شعاع 500 متری از کاربری ساختمان اصلی پژوهشگاه در نظر گرفته شد که با عنایت به قرار گیری بزرگراه غربی شرقی همت در شمال مجموعه و بزرگراه شمالی جنوب صیاد در غرب آن بخش سبز رنگ در تصویر زیر به عنوان محدوده اثر مد نظر مطالعه قرار گرفت.
برداشت وضعیت عرضه و تقاضای پارک در معابر واقع در بخش سبز رنگ در ساعات اوج و غیر اوج فعالیت کاربریهای پژوهشگاه رویان راهبردی بود که جهت تخمین میزان کسر پارک کاربریهای فعلی مجموعه انتخاب شد. علاوه بر آن با توجه به برنامه توسعه کاربریها و با استفاده از راهنمای نرخ سفرسازی کاربریهای شهر تهران میزان نیاز فضای پارک در آینده برآورد گردید.
برآوردها نشان داد مجموعاً در ساعت اوج نرخ تقاضای اوج برابر عدد 386 واحد خواهد بود. که از این مقدار تقاضا تنها 168 مورد آن در وضع موجود تامین می گردد. این عرضه شامل 101 جای پارک پارکینگ واقع شده در خیابان حافظ، 19 جای پارک تعبیه شده در خیابان کشوری و 23 جای پارک حاشیه ای در خیابان رویان با توجه به گیت گذاشته شده ابتدای معبر و 25 جای پارک زمین خالی انتهای معبر رویان میباشد. بنابراین در وضع موجود در ساعت اوج، مجموعه با کسری 218 جای پارک روبه رو است. در واقع تقاضا نسبت به عرضه 218 مورد بیشتر است. با ساخت زمین پارکینگ فعلی مطابق با طرح پیشنهادی 160 واحد جای پارک تامین میگردد. که نسبت به جای پارک تامین شده همین فضا در وضع موجود تعداد 59 واحد جای پارک بیشتر خواهد شد و کسری جای پارک برابر 159 واحد خواهد شد.
براساس جمیع مطالب ارایه شده میتوان به این نتیجه دست یافت که مجموعه رویان با توجه به تقاضای موجود و کمبود جای پارک به تامین پارکینگ نیاز دارد. علاوه بر پوشش کمبود مورد نیاز منجر به صرفه جویی در زمان تلف شده برای جستجوی فضای پارکینگ، صرفه جویی در مصرف سوخت، کاهش استهلاک وسایل نقلیه و اثرات نامطلوب روانی، باعث کاهش حجم اتومبیل های سرگردان در جستجوی فضای پارکینگ و در نتیجه کاهش زمان تأخیر در شبکه میشود.
در نهایت بررسی محدوده مورد مطالعه و فضاهای موجود و در اختیار، جهت تامین و ساخت پارکینگ بررسی شد که این نشان میداد فضاهای در اختیار شامل: 1- فضای باز جلوی ساختمان اصلی پژوهشگاه واقع شده در خیابان رویان با مساحت تقریبی 1000 متر مربع. 2- فضای انتهای خیابان رویان (زمین خالی که در وضع موجود به محل پارک خودروهای مجموعه به شکل مزاحم تبدیل شده است) با مساحت تقریبی 1000 متر مربع است.
با توجه به کسر تعداد 159 واحد پارک پس از تغییرات در کاربریهای پژوهشگاه رویان، تامین فضای پارک در قالب سه سناریو بررسی شد که از این بین به دلیل ارجحیت تامین پارکینگ به صورت طبقاتی و غیرحاشیهای و نیز با عنایت به محدودیت در تامین دسترسی زمین انتهای معبر رویان، سناریوهای شماره 3 و 2 به ترتیب به عنوان مناسبترین گزینه برای جبران کسر پارکینگ این مجموعه معرفی شد.
در گزینه شماره 3 ساخت و ایجاد پارکینگ غیرحاشیهای مکانیزه در زمین خالی انتهای معبر رویان و پارکینگ طبقاتی در فضای جلوی ساختمان اصلی پژوهشگاه رویان مطرح شده است که این سناریو قابلیت تامین تا حدود 240 فضای پارک را خواهد داشت و نیاز به ارائه جواز برای این زمینها به عنوان کاربری پارکینگ دارد.
همچنین در صورت عدم فراهم آمدن شرایط برای سناریو فوق به کارگیری سناریو 2 یعنی ساخت و ایجاد پارکینگ غیر حاشیهای مکانیزه در هر دو زمین ذکر شده با قابلیت تامین حدود 320 فضای پارک به عنوان پیشنهاد جایگزین معرفی شد.