مطالعات پارک حاشیه ای و تاثیر آن بر جریان ترافیک
رشد روزافزون سفرهای شهری و افزایش رغبت مردم به استفاده از وسایل نقلیه شخصی منجر به بروز مشکلات فراوانی در شبکه حمل و نقل شهری شده است. به طوری که افزایش تراکم خودروها سبب هدر رفتن سرمایه‌های زیادی در تاخیرهای ناشی از آن ، افزایش آلودگی هوا و … شده است.
با توجه به اینکه مدت زمان پارک هر وسیله نقلیه بیش از زمان حرکت آن است، عدم وجود امکانات کافی در نقاط مقتضی، باعث ایجاد سفرهای سرگردان، پارک خودروها در محلهای ممنوع، استهلاک وسایل نقلیه و افزایش تراکم ترافیک میشود. از اینرو انجام مطالعات پارکینگ حاشیه ای به منظور کمینه نمودن مشکلات عدیده موضوعی حائز اهمیت و اجتناب ناپذیر است. تامین مکان های پارک کافی خارج از سطح سواره رو یا پارک غیر حاشیه ای به دلایل متعدد میسر نیست. به همین منظور انجام استراتژی‌های مختلف مدیریتی جهت ایجاد تعادل در سیستم عرضه و تقاضا بسیار مهم است.
پارکینگ حاشیه ای بخشی از سواره‌رو را درگیر توقف وسایل نقلیه می‌کند که میتواند به صورت پارک صفر درجه یا موازی و یا به صورت پارک متمایل باشد. طبیعتا با محدود شدن سطح سواره‌رو در اثر پارک حاشیه‌ای معابر شهری دچار ازدحام ترافیکی بیشتری شده و مشکلات ایمنی و ترافیکی را به دنبال خواهد داشت. علاوه بر این میتوان گفت پارک حاشیه ای مستقیما بر کاهش ایمنی معبر و بروز تصادفات و همچنین کاهش ظرفیت معابر و تقاطعها و در نتیجه کاهش سرعت مطلوب سفر و افزایش زمان سفر تاثیر دارد. از این رو مطالعات پارکینگ حاشیه ای در سطح معابر از اهمیت خاصی برخوردار است.
مطالعات پارکینگ حاشیه ای در معابر شریانی و جمع و پخش‌کننده
مطالعات پارکینگ حاشیه ای به دلایلی همچون تعیین میزان نیاز به پارکینگ در نقاط مختلف و بررسی نیازهای فیزیکی برای بهبود و یا توسعه پارکینگهای موجود انجام میشود. فضایی از اراضی شهری را که برای وسایل نقلیه موتوری تخصیص یافته است میتوان به فضای حرکت و فضای توقف تقسیم بندی نمود. منبع این فضاها در نواحی پرتراکم مانند نواحی مرکزی و تجاری اصلی شهر کمیاب است که منجر به افزایش پارک حاشیه ای در معابر این محدوده‌ها میشود. در این گونه نواحی وسایل نقلیه از نظر نیازهای فضایی در رقابت هستند. به عنوان مثال میتوان به مسئله پارک حاشیه ای خیابان و تقسیم کل فضای خیابان به فضای مربوط به وسایل نقلیه متحرک و فضای مربوط به وسایل نقلیه متوقف اشاره نمود. با این وجود هیچ راه حل صریحی برای این مسئله وجود ندارد، زیرا معیارهایی که باید در تدوین یک راه حل دنبال شوند بستگی به اهداف اجتماع داشته و میان جوامع مختلف متفاوت هستند.
به عنوان یک راهکار مرسوم میتوان به نرخ گذاری بر پارکینگ حاشیه ای معابر به ویژه در مناطق مرکزی و پرتراکم شهر اشاره کرد. در این روش معمولا هرچه معابر بیشتر در محدوده مرکزی یا پر تراکم شهر واقع شده باشند، هزینه پارک حاشیه ای بیشتری پرداخت می‌کنند. این مساله به نوبه خود در عدم ترغیب رانندگان به استفاده از وسیله حمل و نقل شخصی موثر است. یعنی علاوه بر درآمدزایی ناشی از هزینه پارک وسیله نقلیه برای مدیران و برنامه‌ریزان شهری، کاهش ترافیک در نواحی مرکزی شهر را به دنبال خواهد داشت. البته برای نیل به این هدف باید سطح خدمات وسایل حمل و نقل همگانی نیز ارتقا یابد.
قابل توجه کارفرمایان محترم:
جهت دریافت خدمات مشاوره حمل و نقل و ترافیک، کلیک کنید
