زمان یا فاصله پیاده روی قابل استفاده برای تجزیه و تحلیل مناطق زون ایستگاه بسته به نظر کاربران است. همانطور که ممکن است وابسته به شرایط و هدف باشد. ما برای فاصله پیاده روی واقعی، با درنظر گرفتن تمامی انحرافات مسیر، در بهترین حالت 500 متر را پیشنهاد می­‌کنیم و نه بیشتر از 1 کیلومتر. یک فاصله پیاده روی 500 متری، نشان‌­دهنده 10 دقیقه پیاده روی و فاصله 100 متری نشان دهنده 20 دقیقه پیاده روی با متوسط سرعت km/h 3 با درنظر گرفتن زمان انتظار در تقاطع­‌ها می‌­باشد.

پورسيدآقايي تصريح کرد : مجموع 7 شاخص TOD در شهرسازي صد امتياز است که اگر پارامترهاي تعريف شده را براي شهر تهران مد نظر قرار دهيم ، امتياز پايتخت رقمي معادل 30 بوده اين در حاليست که اين رقم در شهرهاي توسعه يافته 80 مي‌باشد.

مفهوم TOD عبارتست از چیدمان هوشمندانه و خلاقانه کاربری ها به ترتیب جذابیت و باتراکم بیشتر در مجاورت ایستگاه‌ها و تعامل با ایستگاه های حمل و نقل همگانی انبوه (غالباً ریلی) به گونه ای که بطور طبیعی استفاده از سامانه انبوه‌­بر به سبب راحتی و مطلوبیت اقتصادی به گزینه غالب سفر تبدیل شود.

برای اینکه یک پروژه توسعه برای TOD Standard مدنظر قرار بگیرد باید دارای شرایط ذیل باشد:

  • ساخته شده باشد؛
  • یک پروژه واحد باشد؛
  • هیچ بلوک یا منطقه ای با بیش از 5/2 هکتار که غیرقابل نفوذ برای دسترسی عمومی است نداشته باشد؛
  • در محدوده فاصله قابل پیاده روی از یک ایستگاه حمل و نقل با کیفیت بالا باشد؛
  • حداقل دو بلوک مجاور پیاده مدار را شامل شود؛
  • شبکه پیاده روی کامل با دسترسی برای عموم داشته باشد.
  • وقتی صحبت از ارزیابی عملکرد شهری در میان باشد، بیشتر مفاهیم تئوریک و غیرقابل اندازه‌گیری و پیاده‌سازی هستند و تنها در مباحث تحلیلی یا مدیریت داده کاربرد دارند. هدف از انجام پژوهش پیش‌رو، پیاده‌سازی استاندارد TOD در منطقه 20 شهرداری تهران به منظور ازیابی و اولویت‌بندی معابر مستعد TOD در این منطقه است. با استفاده از این استاندارد می‌توان معیار نسبتا دقیقی برای ارزیابی هر معبر دارای مترو یا BRT به دست آورد. نتایج این تحقیق به معاونت حمل و نقل و ترافیک و سایر برنامه‌ریزان شهری در تصمیم‌گیری و اولویت‌بندی اجرای اهداف TOD، که همان مناسب‌سازی معابر برای عابرین پیاده و افزایش رغبت استفاده از حمل و نقل همگانی با ظرفیت بالاست کمک خواهد کرد.

  • روش تحقیق تحلیلی- توصیفی و بر مبنای منابع الکترونیکی و کتابخانه‌ای است. پس از طرح مسأله و بیان اهداف تعریف آن می‌توان مراحل کلی انجام این پژوهش را به شرح ذیل بیان کرد؛

    1-    در مرحله اول بررسی امتیازات TOD معابر منطقه 20 شهرداری تهران، پس از کسب نظرات کارشناسان محترم معاونت حمل و نقل و ترافیک منطقه، بیست معبر اولیه جهت شروع مطالعات انتخاب شدند.

    2-    امتیازدهی به معابر 20گانه اولیه با استناد به ضوابط استاندارد TOD و بر اساس 7 معیار اصلی پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، اختلاط، نفوذپذیری، تراکم، تغییر عملکرد، یکپارچگی و شرط اصلی  TOD (معبر مورد مطالعه تحت پوشش حمل و نقل همگانی با ظرفیت بالا باشد یعنی مترو و BRT).

    3- انتخاب معابری که دارای امتیاز نهایی بالاتر از 56 هستند به عنوان معابر دارای اولویت مناسب‌سازی ضوابط TOD. طبق تعریف استاندارد TOD امتیاز بین 56- 70 استاندارد برنزی، امتیاز بین 71- 85 استاندارد نقره‌ای و امتیاز بین 86-100 استاندارد طلایی دریافت می‌کند.

    TOD استاندارد به عنوان ابزاری برای جهت دادن به توسعه شهری با محوریت حمل و نقل همگانی عمل می‌کند. در این استاندارد 7 معیار امتیاز آور (پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، اختلاط، نفوذپذیری، تراکم، تغییر عملکرد، یکپارچگی) و 1 معیار الزام آور (حمل و نقل همگانی با ظرفیت بالا مثل مترو یا BRT) به عنوان اصول TOD معرفی شده و برای هر معیار چندین زیر معیار تعریف شده است. تمامی معیارها و زیر معیارها در این استاندارد قابل اندازه‌گیری و برآورد کمی هستند. در مطالعه پیش‌رو با بهره‌گیری از این استاندارد به 20 معبر در سطح منطقه 20 شهرداری تهران، امتیازدهی شده است. نتیجه نهایی انتخاب دو معبر از میان 20 معبر به عنوان معابر مستعد TOD با امتیاز بالای 56 (حداقل امتیاز TOD برنزی طبق تعریف استاندارد TOD) است.

    این پژوهش با شناسایی معابری که ایستگاه‌های مترو یا BRT آن‌ها نسبت به سایر ایستگاه‌های منطقه دارای پتانسیل اجرای اصول TOD هستند  و در عین حال شناسایی ویژگی‌های TOD نیازمند ارتقای هر ایستگاه، به برنامه‌ریزان شهری در تصمیم‌گیری کمک می‌کند.