اهداف اصلی از تهيه آييننامه طراحی راههاي شهري عبارتست از:
– به روز رسانی رويكردها، مفاهيم و نحوه طراحی خيابان
– اعمال سياستها، خطمشیهاي اساسی و اصلاح الگوهاي مصرف مربوط به حملونقل شهري
– تدوين دستورالعملهاي طراحی به منظور بهبود كيفيت طرحها، رعايت يكنواختی و سادگی آنها و معاف شدن طراحان از انتخاب و قضاوت در مورد ضوابط
– فراهم ساختن يك مرجع يكنواخت، خودبسنده و ايرانی
– آموزش طراحان و فراهم ساختن امكان بازآموزي مداوم آنها
جامعه هدف آييننامه طراحی راههاي شهري تهیهكنندگان طرحهاي هادي، طرحهاي جامع، طرحهاي تفصيلی، طرحهاي بهسازي و نوسازي، طرحهاي آمادهسازي، طرحهاي شهرسازي، طرحهاي احداث معابر جديد شهري، طرحهاي بازسازي و نوسازي معابر شهري، طرحهاي اصلاح ترافيكی، طرحهاي سنجش تأثيرات ترافيكی، طرحهاي ساختمانی (از لحاظ نحوه اتصال به معابر شهري) در محدوده و حريم شهرها و طرحهاي انواع شهرکهاي مسكونی، تفريحی و صنعتی هستند.
استفادهكنندگان از آييننامه طراحی راههاي شهري به آخرين دستاوردهاي تجارب طراحی راههاي شهري دسترسی پيدا میكنند به علاوه از سياستها و خط مشیهاي واحدي پيروي میكنند، همه عوامل موثر در كيفيت طراحی را در نظر میگيرند، براي حل مسائل گوناگون از رهنمودهاي آن كمك میگيرند، ابعاد و اندازهها را در حدود درست آنهابه كار میبرند، به زبانی مشترک در بررسیهاي حرفهای مختلف دست مییابند بررسی، بازبينی و تصويب طرحها آن را مرجع و راهنماي خود قرار میدهند و سرانجام با پیگيري تغييرات آن در ويرايشهاي بعدي، دانش خود را به هنگام میكنند.
رويكرد اصلی حاكم بر آييننامه طراحی راههاي شهري ، توسعه پايدار و به طور مشخص، حملونقل پايدار است. انطباق مفاهيم، اصول و جزئيات هندسی آييننامه با اصول حملونقل پايدار، متضمن طراحی هاي ايمن، سازگار با محيط زيست و خدمترسان به تمامی اقشار جامعه و طريقههاي سفر است.